وودی آلن در مراسم فرش قرمز «تقدیم به رم با عشق»: هیچ کدام از فیلم هایم را تماشا نمی‌کنم

وودی آلن در جدیدترین مصاحبه خود در مراسم فرش قرمز فیلم سینمایی «تقدیم به رم با عشق» اظهار کرده است که هیچ کدام از آثارش را تماشا نمی‌کند.

وودی آلن در جدیدترین مصاحبه خود که به مناسبت اکران فیلم سینمایی «تقدیم به رم با عشق» (To Rome With Love) در شهر نیویورک انجام داده است، ضمن اشاره به این موضوع که هیچ کدام از آثارش را تماشا نمی‌کند، بر این نکته تاکید کرده است که در حال حاضر برنامه‌ای برای بازنشسته شدن نیز ندارد.

بنابر گزارش خبرگزاری فرانسه، وودی آلن درباره جدیدترین فیلم خود به نام «تقدیم به رم با عشق» گفت: این فیلم سینمایی راضی کننده نیست. «تقدیم به رم با عشق» یک عنوان بسیار بد است. عنوان اصلی من برای این پروژه «باب دیکامرون» بود، اما هیچ کس، حتی ایتالیایی ها هم معنای این عنوان را نمی دانستند.

باب دیکامرون نام یک کتاب ایتالیایی است که در قرن چهاردهم میلادی توسط جیووانی بوکوچیو نوشته شده است.

این کارگردان 76 ساله در ادامه گفت: بنابراین عنوان «سقوط نرو» (Nero Fiddles) را انتخاب کردم و باز هم نیمی از مردم دنیا گفتند که معنای این عنوان را نیز نمی دانیم، سرانجام عنوان عمومی «تقدیم به رم با عشق» را انتخاب کردم تا همه مردم معنای آن را متوجه شوند.

آلن درباره ساخت یک فیلم نیز گفت: وقتی شما یک فیلم را می سازید، مانند یک آشپز هستید که در حال درست کردن یک غذا است. آشپز پس از اینکه یک روز را در آشپزخانه صرف پختن یک غذا می کند، در انتها نمی خواهد آن را خودش بخورد. من درباره ساخت یک فیلم هم دقیقا همین احساس را داردم، من برای یک سال روی یک اثر کار می کنم، فیلمنامه آن را می نویسم، با بازیگران کار می کنم، تدوینش می کنم و روی آن موسیقی می سازم، اما هیچ وقت آن را نمی بینم.


تصور همیشگی وودی آلن

این کارگردان صاحب نام آمریکایی در ادامه صحبت های خود گفت: وقتی من شروع به ساخت یک فیلم سینمایی می کنم، همیشه فکر می کنم که من قرار است یک «دزد دوچرخه» (The Bycicle Thief)، «توهم بزرگ» (Grande Illusion) و یا «همشهری کین» (Citizen Kane) را بسازم و من خودم را متقاعد می کنم که جدیدترین فیلمم قرار است بهترین اثری باشد که تا به امروز ساخته شده است و سپس، وقتی من می بینم که چه چیزی ساخته ام، فقط دعا می کنم که فیلمم شرمنده ام نکند. بنابراین هیچ وقت از فیلمی که ساخته ام راضی و خشنود نمی شوم.

من فیلم هایم را می سازد و به پایان می رسانم، فقط همین. من نخستین فیلمم را در سال 1968 میلادی ساخته ام و تا به امروز آن را تماشا نکرده ام. زمانی که آثارم را می بینم دچار انقباض غیر ارادی ماهیچه ای می شوم و به خودم می گویم که آن را دوست ندارم.


وودی آلن کدام فیلم‌ها را هیچ وقت دوست نداشته است

هیچ وقت هیچ کدام از فیلم هایم را دوست نداشته ام، و خوشحال و ممنون هستم که در زمانی که برای ساخت یک فیلم سینمایی خیلی ناامید بودم، تماشاگران آن آثارم را دوست داشتند. آثارم همیشه برای من خیلی کمتر از یک شاهکاری به نظر می آیند که قرار بوده بسازم.

وودی آلن درباره حضور خود در فیلم سینمایی «تقدیم به رم با عشق» نیز گفت: وقتی فیلمنامه را می نویسم، اگر جایی برای خودم در فیلم پیدا کنم، در آن اثربازی می کنم. اما در مجموع در حالی که پا به سن می گذارم بازی هایم در فیلم ها هم کم کم کاهش می یابند.

وی در ادامه صحبت هایش گفت: وقتی جوان بودم، همیشه می توانستم در فیلم هایم به عنوان نقش اول مرد بازی کنم. اما اکنون پیر شده ام و تنها می توانم در نقش هایی مانند دربان، عمو و یا دایی بازی کنم که این نقش ها را هم دوست ندارم.

آلن درباره بازنشستگی خود نیز گفت: بازنشستگی موضوعی ذهنی است. انسان هایی را می شناسم که بازنشسته شده اند و خیلی هم خوشحال هستند، آن ها به تمام نقاط دنیا سفر می کنند، به ماهیگیری می روند، با نوه‌هایشان بازی می کنند و هیچ وقت هم دلشان برای کارشان تنگ نمی شود.

اما برخی هم اینطور نیستند، مانند من. من از آن نوع انسان هایی هستم که همیشه باید کارکنم. من نمی توانم خود را بازنشسته فرض کنم، من نیاز دارم تا همیشه کار کنم، بیرون بروم و هر روز به موقع بیدار شوم.

البته ممکن است روزی بر اثر یک حمله قلبی مجبور شوم که بازنشسته شوم، اما اگر از سلامتی خوبی برخوردار باشم، انتظار ندارم که آن روز بیاید.

البته دیر یا زود روزی می رسد که بازنشسته شوم، دوستان من همیشه به من می گویند که دنیا ارزش این همه رنج و کار کردن را ندارد، اما من هنوز می خواهم بنویسم، چه فیلمنامه باشد و چه کتاب.

فیلم سینمایی «تقدیم به رم با عشق» در تابستان سال گذشته و با حضور الک بالدوین (بازیگر فیلم سینمایی «دیپارتد» (The Departed)/ روبرتو بنینی (بازیگر فیلم سینمایی «زندگی زیباست» (La Vita E Bella)/ پنه لوپه کروز (بازیگر فیلم سینمایی «آسمان وانیلی» (Vanilla Sky)/ جودی دیویس (بازیگر فیلم سینمایی «شوهرها و همسرها» (Husbands and Wives)/ جس آیزنبرگ (بازیگر فیلم سینمایی «شبکه اجتماعی» (The Social Network)/ گرتا گرویگ (بازیگر فیلم سینمایی «بدون هیچ وابستگی» (No Strings Attached) و الن پیج (بازیگر فیلم سینمایی «تلقین» (Inception) در شهر رم ساخته شده است.

وودی آلن فیلمنامه «تقدیم به رم با عشق» را براساس رمانی از جیووانی بوکاکیو به نام «دیکامرون» (The Decameron) که در سال 1350 میلادی منتشر شده است، نوشته است و این فیلم سینمایی داستان روابط بین آمریکایی‌ها و ایتالیایی‌ها را به تصویر می کشد، به طوری که برخی از این آمریکایی ها به عنوان توریست به ایتالیا سفر می کنند و برخی دیگر در این کشور اروپایی اقامت دارند.

شرکای همیشگی وودی آلن به نام لتی آرانسون و استفان تننبام به همراه شرکت فیلمسازی «گراویر پروداکشنز» (Gravier Production) با بودجه ای برابر با 17 میلیون یورو (8/24 میلیون دلار) تهیه کنندگی فیلم سینمایی «تقدیم به رم با عشق» را برعهده دارند.

وودی آلن از چندین سال قبل ساخت فیلم هایش در اروپا را آغاز کرده است، به طوری که پیش از این فیلم های سینمایی «نیمه شب در پاریس» (Midnight in Paris) را در فرانسه، «غریبه دراز تاریک را ملاقات خواهی کرد» (You Will Meet a Tall Dark Stranger) و «امتیاز پیروزی» (Match Point) را در انگلستان و «ویکی کریستینا بارسلونا» (Vicky Cristina Barcelona) را در اسپانیا ساخته است.

آلن 76 ساله علاوه بر دریافت 4 جایزه اسکار، 48 جایزه دیگر را در جشنواره ها و مراسم اهدای جوایز بین المللی دریافت کرده است که جایزه خرس نقره ای جشنواره بین المللی فیلم برلین، جایزه فیپرشی جشنواره فیلم کن، جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز و جایزه برتر مراسم اهدای جوایز فیلم اروپا از مهمترین آنها هستند.

فیلم های سینمایی «هانا و خواهرهایش» (Hannah and Her Sisters)، «منهتن» (Manhattan) و «آنی هال» (Annie Hall) از جمله برجسته ترین آثاری هستند که وودی آلن ساخت آن ها را پیش از این برعهده داشته است.

-----------

منبع: سینمای ایران