نقد و بررسی فیلم The Campaign (مبارزه انتخاباتی)

کارگردان : Jay Roach

نویسنده : Chris Henchy

بازیگران: Will Ferrell, Zach Galifianakis , Jason Sudeikis

خلاصه داستان :

داستان رقابت کام برادی (با بازی فرل) دموکرات و مارتی هاگینز (با بازی گالیفیاناکیس) جمهوری خواه برای ریاست جمهوری آمریکا ..

آیا این زیاده خواهی است که دوست داشته باشیم فیلم تبلیغاتی «مبارزه انتخاباتی»، زیرکانه و جدی نباشد؟ بی خیال. ویل فرل و زاک گالیفیاناکیس بازیگران باهوش و فهیمی هستند که در فیلم ها نقاب دلقک را می زنند. در یک سال انتخاباتی چه کسی بهتر از این بازیگران یا چه چیزی بهتر از خنده های ناگهانی می تواند این خرابکاری های اخیر جریان های سیاسی را ضایع کند؟

اما فیلمسازان این فیلم مثل اکثر سیاستمداران ترجیح داده اند از مخاطبان رای مثبت بگیرند به جای اینکه باعث ناراحتی آن ها شوند. فرل و گالیفیاناکیس مغزتان را متلاشی می کنند. تضمین می دهم. آیا بیراه است اگر ازشان انتظار بیشتری داشته باشیم؟ فیلم، مردم رای دهنده در کارولینای شمالی را به چالش می کشد: دوباره کام برادی (با بازی فرل) را انتخاب کنید! که یک دموکرات با موهای مدل جان ادواردز و رسوایی های جنسی و فراز و نشیب های بسیار است. یا به مارتی هاگینز (با بازی گالیفیاناکیس) رای دهید که یک مدیر گردشگری محلی بدون هیچ پیشینه سیاسی است. یک رقابت درست و حسابی! اما «مبارزه انتخاباتی» به کارگردانی جی روچ و با فیلمنامه ای بدون تمرکز به نوسندگی کریس هنشی و شاون هارول اصلا نتوانسته به خوبی این فرایند انتخاباتی مسموم و فاسد را که هر روز هم به شدت آن افزوده می شود، به چالش کشد.

مباررزه انتخاباتی درجه R گرفته است. آن هم بیشتر به خاطر جک های کثیف و بد دهانی بچه های مارتی. فیلم ساده ای است و خیلی پایین تر از سطح کارگردان باهوشی چون روچ است که تا به حال دو بار برای فیلم های «باز شماری» و «تغییر بازی» نامزده جایزه امی شده است. متاسفانه مهارت ترکیب طنز با هجو این بار از او سلب شده است.

یک صحنه تیپیکال هم که در اینگونه فیلم ها می بینیم، آن جایی است که در سکانسی به صورت اسلوموشن ،«کام» می خواهد «مارتی» را بپیچاند و به طور تصادفی یک بچه را ناکار می کند. همه فیلم مسخره بازی های احمقانه است که از استعداد فرل در سوتی دادن و شوخی های کلامی استفاده می کند و او هم یک کپی از خودش در برنامه تلویزیونی اس ان ال ارائه می دهد. مارتی هم یک انسان خوب و ساده و صادق است که به یک انتقام جوی فاسد تبدیل می شود و گالیفیاناکیس در این نقش، خودش به عنوان کاراکتر «سث» را که برای بازی های کمدی خود اختراع کرده بود، تکرار می کند. هیچ چیز جدیدی در فیلم وجود ندارد و آدم را مایوس می کند.

برادران ماچ( با بازی دان آیکروید و جان لیتگو) دو سهامدار پرقدرت میلیاردر هستند که توطئه چینی می کنند و کارگران چینی ارزان را در کارولینای شمالی به کار می گیرند و فیلم در قالب این دو برادر به عنصر طنز توجه می کند، اما شوخی های فیلم هرگز عمیق نمی شود و فیلمسازان باید می دانستند که اگر یک نوزاد بی دندان کسی را گاز بگیرد، هیچ ردی باقی نمی ماند. فقط انرژی تمام نشدنی فرل و گالیفیاناکیس است که شما را تا آخر با فیلم نگه می دارد.

مترجم: شبنم سید مجیدی

منبع : سایت نقد فارسی